Testament osoby z zaburzeniami psychicznymi

---

Zetknięcie dwóch tak różnych dziedzin wiedzy — prawa i medycyny — do którego dochodzi w opiniowaniu i orzecznictwie, stawia przed osobą biegłego wiele wymagań oraz trudności, którym musi sprostać. Ocena zdolności do testowania przez osoby, które cierpią z powodu zaburzeń psychicznych jest jednym z trudniejszych wyzwań, przed którym stoi biegły psychiatra i psycholog.

Oświadczenie woli testatora jest świadome, jeżeli w czasie sporządzania testamentu nie występowały żadne zaburzenia świadomości, a testator jasno i wyraźnie zdaje sobie sprawę, że sporządza testament o określonej treści oraz jest w stanie przewidzieć skutki swego oświadczenia woli. Ze stanem tym nierozerwalnie łączy się swoboda podejmowania decyzji o testamencie oraz motywacja, którą kierowała się osoba sporządzająca testament. Biegli często spotykają się z osądem a priori, że osoba z zaburzeniami psychicznymi w trakcie składania oświadczenia woli była w stanie wyłączającym świadome lub swobodne podjęcie decyzji i wyrażenie woli.

Zarówno zaburzenia psychiczne jakie przejawia osoba składająca oświadczenie woli, jak i konkretna czynność prawna muszą być oceniane indywidualnie. Każde zaburzenie psychiczne przebiega z różnym natężeniem objawów, a jego obraz kliniczny jest zróżnicowany i wieloaspektowy. Stan psychiczny testatora i jego zdolność wyrażenia woli są zależne od jego funkcjonowania poznawczego lub stanu emocjonalnego, które nie zawsze korelują z nasileniem zaburzeń psychicznych.